افزایش
مهاجرت از
روستا به شهر به
دلیل افزایش
فقر در
روستاها
خبرگزاری
حکومتی ایلنا:
هزينه هر
خانوار شهري
در ايران به
طور متوسط دو
برابر هر
خانوار
روستايي است. به
گزارش
خبرگزاري
ايلنا، آخرين
بررسيهاي
صورت گرفته
توسط مركز
آمار ايران
نشان ميدهد
هر خانوار
روستايي در
سال گذشته
مانند خانوار
شهري كماكان
با
مشكل
بيشتر بودن
هزينهها از
درآمد روبرو
بود. بر
اين اساس در
سال گذشته هر خانوار
روستايي حدود 557
هزار تومان
كسري بودجه
داشت كه اين
رقم با توجه
به ميزان پايين
درآمد و هزينه
در روستا
بسيار بالاست.
بررسيها
نشان ميدهد
در سال قبل هر خاوار
شهري نيز با
مشكل كمبود
حدود 600 هزار
توماني
درآمدش نسبت
به هزينهها
مواجه بوده
است. اين رقم
در روستا با
اندكي كاهش به
557 هزار تومان
رسيده است.
بر اساس
اين گزارش،
هزينه متوسط
يك خانوار
روستايي به طور
كلي در حدود 5
ميليون و 399 هزار
492 تومان بوده
است. در حالي
كه متوسط
درآمد خانوار
روستايي ايراني
به 4
ميليون و 842
هزار و 387 تومان
ميرسد.
پايين
بودن امكانات
در روستاها و
همچنين عدم
برخورداري
اغلب
روستاهاي
ايران از ابتداييترين
نيازها مانند
بيمارستان و
پزشك، آب
شرب و... نماينگر
بالا بودن
هزينه زندگي
در روستا به نسبت
موقعيت است.
آمارهاي
استخراج شده
نشان ميدهد
طي سالهاي
اخير همواره
روند مهاجرت
روستاييان به
شهرها از سيري
صعودي
برخوردار
بوده است و اين
معضل نه تنها
سبب كاهش سهم روستاييان
از جمعيت شده
بلكه مشكلات
عديدهاي
براي شهرهاي
مهاجرپذير
نيز ايجاد
كرده است.
آمارهاي
ارائه شده
توسط مركز
آمار ايران
نشان ميدهد
در سال گذشته پردرآمدترين
روستاهاي
كشور در استان
مازندران
قرار داشتند. درآمد
اين روستاها
به 7
ميليون و 651
هزار 407 تومان
رسيده است. در
حالي كه كمدرآمدترين
روستاهاي
كشور نيز در
استان خراسان
جنوبي قرار
گرفتهاند. ميزان
درآمد سالانه
اين
روستاييان در
سال
گذشته به
حدود 2 ميليون
و 520 هزار تومان
رسيده در حالي
كه هزينه آنها
حدود 2 ميليون
و 591 هزار و 400
تومان محاسبه
شده است.
پرهزينهترين
روستاي كشور در سال
گذشته
روستاهاي
واقع در
آذربايجان
غربي است. هزينه
زندگي در اين
روستاها در حدود
7 ميليون و 318
هزار و 282 تومان
برآورد شده
است. حال آن كه
درآمد اين روستاييان
به طور متوسط
يك ميليون و 896
هزار تومان
كمتر از درآمد
سالانه آنها
بوده است.
وجود كسري
بودجه و عدم
تكافوي
درآمدها براي
پرداخت هزينهها
به همراه پايين
بودن امكانات
زندگي و
همچنين پايين
بودن سطح رفاه
مهمترين
عوامل مهاجرت روستاييان
به شهرها تلقي
ميشود. در
طول 5 دهه
گذشته همواره
تعداد زيادي
از
روستاييان
راهي شهرها
شدهاند.
روند
تخريب
روستاها در
ايران بسيار
بالاست. آمارها
نشان ميدهد
از سال 1335 هر 10
سال معادل 7
درصد از جمعيت
روستا کاسته و
به
جمعيت شهر
افزوده شده
است.
در سال 1335
حدود 13 ميليون
نفر جمعيت
روستايي،
حدود 6 ميليون
نفر جمعيت
شهري و حدود 170
شهر داشتيم،
اما پس از
گذشت 50 سال اين
ترکيب تغيير
کرده است و
اين تعداد در
سال 85 به حدود 22
ميليون جمعيت
روستايي، 48
ميليون جمعيت
شهري و حدود
يک هزار و 60 شهر
رسيده است.